Vaticaan gebruikte geld Mussolini voor vastgoedportefeuille
Je zou niet snel verwachten dat het pausdom een vastgoedportefeuille heeft met panden op exclusieve locaties in het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Zwitserland, waarmee ruim 80 jaar geleden een eerste begin is gemaakt. Dat gebeurde met het geld dat Mussolini betaalde voor de pauselijke erkenning van het fascistische regime in Italië in 1929. Al die tijd heeft het Vaticaan er alles aan gedaan om dit vermogen aan het zicht van het blote oog te onttrekken door een ondoorzichtig web van offshore bedrijven.
Inmiddels wordt het vastgoed gewaardeerd op ruim 500 miljoen Britse ponden en bevat het pand aan New Bond street waar Bulgari een winkel heeft en het hoofdkantoor van investeringsbank Altium Capital op de hoek van St. James’s Square en Pall Mall. Een ander pand aan St. James’s Square werd in 2006 aangeschaft voor 15 miljoen pond. In Frankrijk en Zwitserland bestaat het vastgoed voornamelijk uit appartementengebouwen.
In het Verenigd Koninkrijk zijn de panden eigendom van British Grolux Investments Ltd., waarvan de daadwerkelijke begunstigden niet zijn te achterhalen in het handelsregister. Als beheerders staan 2 bankiers van katholieke huize geregistreerd: John Varley van Barclays Bank en Robin Herbert, voorheen werkzaam voor de Leopold Joseph bank. Verder speurwerk door The Guardian in archieven leidde naar de rechtsvoorgangers British Grolux Ltd. en Cheylesmore Estates, waarvan de aandelen in het bezit waren van een bedrijf op het adres van de bank JP Morgan in New York. Hierachter ging weer een ander bedrijf schuil, het Zwitserse Profima SA.
Uit oorlogsarchieven kwam vervolgens naar boven dat dit bedrijf inderdaad een holding was van het Vaticaan, die werd gebruikt om de van Mussolini ontvangen miljoenen te beheren. De Romeinse advocaat Bernardino Nogara bestierde Profima en werd door de geallieerden nauwlettend in de gaten gehouden. Zowel vanuit Frankrijk als Italië probeerde hij vermogen over te hevelen naar het neutrale Zwitserland om zo eventuele confiscatie te voorkomen. Nogara was een innovatieve bankier. Nadat Luxemburg in 1929 als één van de eerste landen bedrijven een paradijselijk belastingklimaat bood, richtte hij er Groupement Financier Luxembourgeois op, kortweg Grolux. Een jaar later zag British Grolux het levenslicht.
De gang van zaken in oorlogstijd kan The Guardian dan nog begrijpen, maar niet waarom er daarna decennia lang nog zo geheimzinnig wordt gedaan over de oorsprong van het geld en de kerstboom aan bedrijven om de zeggenschap over het vermogen ‘verborgen’ te houden. Op vragen aan de nuntius van Londen kregen ze van de woordvoerder van het pausdom in Italië te horen dat de nuntius daarop geen commentaar had.
lees het hele artikel bij The Guardian (David Leigh, Jean François Tanda and Jessica Benhamou)
Reacties
Vaticaan gebruikte geld Mussolini voor vastgoedportefeuille — Geen reacties
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>