Richard Woldring
Richard Woldring

Directeur van Rendo die in 2012 een hoofdrol speelde in twee fraude-onderzoeken.

Begin december werd hij samen met een oud-directeur en drie andere verdachten aangehouden. Woldring & Co zouden de opbrengst van de verkoop van een groene energiecentrale in Steenwijk hebben doorgesluisd naar hun privérekening. Rendo zou daarbij voor miljoenen zijn opgelicht.

Electrabel nam deel Rendo over

In mei 2012 werd Woldring aangehouden op verdenking van het aannemen van een bedrag tussen de 1 en 1,2 miljoen euro aan smeergeld  om het gunningsproces rond de verkoop van de commerciële tak van Rendo aan het Belgische Electrabel in 2006 gunstig te beïnvloeden.

In november 2016 veroordeelde de rechtbank in Assen Woldring daarvoor tot 2 jaar celstraf. Zijn bedrijf Woldomus moest een boete van 500.000 euro betalen en zelf moest hij het omkopingsbedrag afdragen aan de staat. Dat miljoen had hij naar eigen zeggen bedongen voor zijn medewerking en welwillende opstelling bij de overname, maar van enig werk voor dat geld was de rechtbank niets gebleken.

De oud-directeur van Electrabel die werd verdacht van het uitbetalen van de steekpenningen, werd op de meeste punten vrijgesproken. Electrabel wist niet van de omkoping en dus spraken de rechters Van Loon vrij van het leidinggeven aan de omkoping. Wel werd hij veroordeeld tot 6 maanden cel voor het om de tuin leiden van de belastingdienst. 

Centrale voor groene steenkool

Het bovengenoemde onderzoek richte zich op de bouw van een nieuwe centrale in de gemeente Steenwijkerland, één van de voormalige eigenaren van Rendo. Omdat Rendo volgens de splitsingswet de centrale niet in eigen beheer mocht bouwen, werd een ander bedrijf opgericht. In februari 2013 publiceerde NRC op basis van eigen onderzoek dat dit onafhankelijke bedrijf Stramproy Green Investments (SGI) op dezelfde dag in december 2007 werd opgericht waarop de commissarissen en aandeelhouders van Rendo akkoord gingen met een lening van 5 miljoen euro aan SGI. Twee van de vier aandeelhouders van SGI bleken een band met Rendo te hebben, waaronder het Groningse adviesbureau Woldomus, vertegenwoordigd door de schoonvader van Richard Woldring. Collega-directeur Stéphan Visser was via Marella BV van zijn vrouw aandeelhouder in SGI.

Richard Woldring (1960) had Woldomus overgenomen van zijn broer, die één aandeel had gehouden. Zodoende hoefden de aandeelhouders niet te worden ingeschreven in het handelsregister en leek hij onzichtbaar achter zijn schoonvader, die als directeur stond ingeschreven. Een oplettende belastinginspecteur ontging het echter niet dat het postadres van Woldomus het huisadres van Richard Woldring was.

Biocoal torrefaction installatie, Steenwijk
Biocoal torrefactie installatie, Steenwijk

Naast de oorspronkelijke leningen ging er nog ruim 25 miljoen euro naar SGI als lening en voor de aankoop van grond en gebouwen, alleen nu zonder medeweten van de commissarissen. De Rendo-directeuren lieten zich van dit geld uitkopen als aandeelhouders van SGI. Woldring streek volgens de FIOD 5,6 miljoen euro op. Visser zou 2,8 miljoen hebben ontvangen. Op hun huizen en banktegoeden is intussen beslag gelegd door het OM.

De commissarissen – wethouders en burgemeesters – hebben mogelijk wat toezichtsteekjes laten vallen onder leiding van president-commissaris Hayo Apotheker, voormalig minister van Landbouw en destijds burgemeester van Steenwijkerland. In NRC werd hij geciteerd over het toezicht op de bouw van de centrale voor houtvergassing door SGI: “Zo’n deal laat je in goed vertrouwen aan de directie over.”
Er was geen jaarlijkse opgave van belangen en nevenactiviteiten van de directie en een gedragscode ontbrak. De commissarissen verdiepten zich niet in de aandeelhouders van het onbekende SGI. De raad van commissarissen van Rendo voelde zich “misleid en bedrogen” door de topmannen.

Woldring en Visser veroordeeld

Jaren later veroordeelde de Noordelijke Fraudekamer van de rechtbank in Assen Woldring tot een gevangenisstraf van vier jaar en Visser tot tweeëneenhalf jaar. De rechtbank oordeelde dat de twee voormalig Rendo-directeuren hun positie hadden misbruikt om op grote schaal leningen en andere financiële verplichtingen aan te gaan met het bedrijf SGI. Zo zou Rendo ertoe zijn bewogen om een bedrag van ongeveer € 30 miljoen in SGI te steken. Een deel van dit geld is door SGI niet gebruikt voor de bouw van de centrale, maar om de beide directeuren uit te kopen. Die verdienden hiermee samen enkele miljoenen euro’s.

De twee andere aandeelhouders van SGI, de oorspronkelijke bedenkers en initiatiefnemers van de torrefactiecentrale, werden medeschuldig bevonden aan de oplichting van Rendo en veroordeeld tot 12 maanden cel ieder. De persoonlijke vennootschappen van Woldring en Visser werden bestraft met boetes van 350.000 en 500.000 euro.

Begin 2023 werd Woldring ook in hoger beroep veroordeeld tot vier jaar cel.

bron: de Volkskrant, Dagblad van het Noorden (Jon van Schilt, Bart Olmer), NOS, NRC (Joep Dohmen), AD (Ewoud ten Kleij)


Reacties

Woldring, Richard — 1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>