De eerste beleggers werden via familiebanden of zakelijke contacten doorverwezen naar Bernard Madoff. Hij trad op als een soort informele bank. Mensen konden hun geld altijd opnemen en als ze geld overhadden, gaven ze het aan Bernie om het te beleggen. Elk kwartaal kregen ze ‘dividend’ op hun rekening bijgeschreven. Het vertrouwen in hem was zo groot dat heel wat mannen hun vrouw op het hart bonden om hun beleggingen bij Madoff nooit weg te doen, mochten ze weduwe worden. Vele weduwen lieten hun geld inderdaad bij Madoff staan tot hij eind 2008 werd ontmaskerd.

In de jaren ’80 verhuisde BLMIS naar het prestigieuze Lipstick Building, een ovale kantoorkolos aan Third Avenue 885, opgetrokken uit rood graniet, in het centrum van Manhattan. Het legale bedrijf zetelde op de 17de en 18de verdieping. De adviespraktijk bevond zich daar direct onder. BLMIS wikkelde de transacties af voor grote namen als Bear Stearns, Lehman Brothers, Charles Schwab en Fidelity. Zo onberispelijk als de gebroeders Madoff eruit zagen in hun maatkostuums, zo geobsedeerd was Bernard met rechte lijnen en hoeken in zijn kantoren in New York en Londen. Zo lette hij er n het Lipstick gebouw op dat alle zonneschermen even ver waren neergelaten.Madoff stond niet geregistreerd als beleggingsadviseur, zijn praktijk was dus al die tijd illegaal. De kans is groot dat hij deze praktijk gebruikte om geld van het publiek te lenen voor zijn legale onderneming. Met zijn lucratieve effectenhandel maakte hij forse winsten op Wall Street, waar in  die tijd de marge tussen bied- en laatprijzen altijd een veelvoud was van 1/8ste dollar. Pas in 2001 zouden de prijzen worden omgezet in decimalen, waardoor van de winstmarges (tienden van) centen overbleven. Madoff was één van de weinige makelaar-handelaars die zaken bleven doen tijdens de beurscrisis van 1987. De SEC stuurde hem daarvoor een bedankbrief.

Familiebedrijf

Hoewel niet ongebruikelijk in de financiële wereld, was de mate van nepotisme bij BLMIS zelfs voor Wall Street ongebruikelijk. Peter Madoff was directeur met verschillende petten op. Bernies neef Charles, zoon van zijn zus Sondra, kwam in 1978 bij het bedrijf en werd directeur administratie. Bernies oudste zoon, Mark, kwam er in 1986 werken, in 1988 gevolgd door z’n broer Andrew. Peters dochter Shana kwam in 1995 op de zaak. Alledrie vervulden ze sleutelposities. Shana zou in 2007 trouwen met Eric Swanson, die bij de SEC werkte en in 1999 en 2004 betrokken was geweest bij routineonderzoeken bij het effectenbedrijf van de gebroeders Madoff.

De adviespraktijk op de 16de verdieping van het Lipstick Building

Op de verdiepingen van het effectenbedrijf BLMIS zag het eruit zoals je van een grote speler op Wall Street verwacht. En er kwamen met enige regelmaat toezichthouders over de vloer van bijvoorbeeld de SEC en van andere bureaus zoals de FINRA, de NASDAQ of de NYSE. De ‘adviespraktijk’ van Bernard Madoff bevond zich één verdieping lager. Daar was het veel minder verlicht en opgeruimd. Het was er een zootje en de mensen waren minder formeel gekleed. De tophandelaren op de 17de en 18de verdieping bemoeiden zich nauwelijks met de medewerkers op de 16de. Er was alleen contact op het jaarlijkse personeelsfeest in Montauk op Long Island, waar Madoff zijn werknemers ontving.

Belangrijkste medewerkers bij het nephedgefonds waren Annette Bongiorno, jarenlang Madoffs persoonlijke assistente, haar buurtgenoot Frank DiPascali en diens zwager Robert Cardile. De meesten hadden nooit elders op Wall Street gewerkt en kregen bij Bernie goed betaald, sommigen wel 400.000 dollar per jaar. DiPascali was veelal het aanspreekpunt voor cliënten en gaf leiding aan een groepje medewerkers die hun orders verwerkten en rekeningen bijhielden.

Twee assistentes van Bongiorno onderzochten de prijzen uit voorbije weken en maanden van aandelen die in Madoffs portefeuille zaten. Met deze gegevens berekende Madoff welke transacties er op de afschriften voor cliënten moesten komen om het gewenste rendement te verkrijgen. Hij gebruikte daarvoor een oude IBM AS/400 computer, die helemaal los stond van de geavanceerde IT-infrastructuur binnen zijn bedrijf, die zijn broer grotendeels had opgezet. Dat moest ook wel, omdat de aandelenprijzen op de 16de verdieping vaker wel dan niet afweken van de werkelijke prijzen. Ook maakten de dames met deze gegevens neptransactiebevestigingen voor de rekeningen van de cliënten. Madoffs makelaar-handelaarbedrijf was één van de actiefste van het land, maar op de 16de verdieping werd nooit één aandeel verhandeld, zo zou later uit onderzoek blijken. De FINRA had regelmatig gecontroleerd op de bovenliggende verdiepingen net zo als haar voorloper NASD dat sinds de oprichting in 1960 elke 2 jaar had gedaan.

Madoffs kantoor in Londen

In 1983 opende Madoff een filiaal in Londen; Madoff Securities International Limited. Met eigen terminals kon men handelen op de NASDAQ, ook als de beurzen in de VS gesloten waren, tot vanaf 1989 de globalisering de aandelenhandel geleidelijk in haar greep kreeg. Langzamerhand werd het kantoor een buitenlands bankfiliaal voor de familie Madoff, die er zonder zorgen konden opbergen wat ze als hun persoonlijke geld zagen; in 2008 zo’n 113 miljoen Britse ponden. Dat geld konden ze ook ‘ongezien’ witwassen door er allerhande dure aankopen mee te betalen, zoals het 27 meter lange Leopard-jacht dat hij in 2006 voor 7 miljoen dollar liet bouwen bij de Franse Rodriguez Group.