Werkte bij de ministeries van Binnelandse Zaken en VWS, voordat ze in 2001 overstapte naar het Centraal Orgaan voor Asielzoekers (COA), om daar in 2004 algemeen directeur te worden. Op 18 september 2011 wordt in het NOS Journaal mededing gemaakt van een verziekte werksfeer bij het COA door het schrikbewind van de directeur. Een directeur bovendien die zichzelf een salaris had toegekend dat aanzienlijk hoger lag dan de Balkenendenorm (193.000 euro in 2010).

Non-actief en instelling Onderzoekscommissie COA

Nog geen 10 dagen na de uitzending wordt Albayrak op non-actief gesteld en kondigt minister Leers (Immigratie & Asiel) aan dat haar salaris wordt verlaagd naar 188.000 euro en dat er een onderzoek komt naar de bedrijfscultuur. Dit onderzoek komt in de plaats van het onderzoek waartoe de Raad van Toezicht opdracht zou geven (aan Raad van State-lid Rein jan Hoekstra). De Tweede Kamer bepaalde dat ook de rol van de RvT moest worden onderzocht.

Begin november 2011 begint de Onderzoekscommissie COA (Commissie Rijsdijk/Scheltema) haar werkzaamheden. Rijsdijk is oud-topvrouw van de Nederlandsche Bank, Scheltema isvoormalig staatssecretaris van Justitie. Het lukt niet om het rapport nog in 2011 af te ronden; het zal in april 2012 worden aangeboden. Begin januari 2012 wordt Albayrak in het gelijk gesteld in een spoedappèl dat ze tegen het COA had aangespannen over haar schorsing. Een pijnlijke nederlaag voor het COA en haar Raad van Toezicht; Albayrak mag vanaf 1 maart weer aan het werk. In onderling overleg stellen Albayrak en het COA haar terugkeer uit in afwachting van de onderzoekscommissie.

Commissie Scheltema brengt rapport uit

Op 18 april 2012 presenteert de commissie haar rapport. Het functioneren van de directeur heeft geleid tot sociale onveiligheid in de organisatie. Er was  een groot gebrek aan vertrouwen in de leiding en in de organisatie heerste een cultuur van verdeel en heers. De commissie concludeert verder dat Albayrak dominant was en dat ze niet open stond voor kritiek. Veel directeuren zijn vertrokken vanwege een verstoorde verhouding met haar. Albayrak ging strategisch om met informatie. Het kwam voor dat informatie onvolledig was en een enkele keer bezijden de waarheid, concludeert Scheltema. Volgens de commissie heeft dat in elk geval gespeeld bij haar salaris en bij het privégebruik van haar dienstauto.

Scheltema heeft verder veel kritiek op de raad van toezicht van het COA onder leiding van VVD-coryfee Loek Hermans. De raad is zich onvoldoende bewust geweest van de betekenis van signalen over sociale onveiligheid, zegt de commissie. Volgens Scheltema heeft de raad zich te veel gebaseerd op informatie van Albayrak zelf. Scheltema zegt verder dat opeenvolgende ministeries onvoldoende regie hebben gevoerd. Diezelfde dag wordt haar ontslag aangevraagd. Betwijfeld wordt of de vertrekregeling van achttien maandsalarissen zal worden toegepast. De leden van de raad die tijdelijk hun functie hadden neergelegd, hebben de minister gevraagd hun ontslag te verlenen. De minister gaat hiermee akkoord.

Klacht Albayrak tegen de NOS

Op 20 april 2011 verklaart de Raad voor de Journalistiek de klacht van Nurten Albayrak  (januari) tegen de NOS grotendeels ongegrond. In de gewraakte uitzending werd onder meer gesteld dat de directeur van het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) de sfeer zou verzieken, niet naar de mensen in het veld zou luisteren en zo geld zou verkwanselen. Albayrak vond dat de uitzending schade had toegebracht aan haar professionele en persoonlijke reputatie, de berichtgeving eenzijdig en tendentieus was en dat haar privacy onnodig werd aangetast. De Raad voor de Journalistiek ging er slechts voor een deel in mee en oordeelde dat de NOS uitgebreider aandacht had moeten besteden aan de reactie van Albayrak. De andere onderdelen van haar klacht werden ongegrond verklaard.  

Einde carrière 

Begin januari 2016 staat Albayrak voor de rechtbank in Den Haag voor valsheid in geschrift, waarvoor de aanklager 140 uur werkstraf eist. Om de bijtelling voor het privégebruik van de indiumgrijze Mercedes van de zaak te ontlopen – en zo onder de Balkende-norm te blijven – zou ze haar chauffeur en secretaresse opdracht hebben gegeven fictieve werkafspraken in haar agenda te zetten.
Medio februari 2017 veroordeelde het gerechtshof Den Haag Albayrak voor valsheid in geschrift tot een werkstraf van 100 uur.

bron: NOS, NRC, Elsevier, de Volkskrant (Elsbeth Stoker, Toine Heijmans)