Blair, Bot en nu Barroso
Begin september 2016 eiste de Europese Ombudsvrouw, Emily O’Reilly, opheldering over de nieuwe baan van oud-Commissievoorzitter José Manuel Barroso bij de Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs. De bekendmaking kon in juli al rekenen op veel internationale verontwaardiging, ook al had hij zich keurig gehouden aan de officiële ‘afkoelingsperiode’ van 18 maanden; Barroso was van 2004 tot 2014 voorzitter van de Europese Commissie. Nu gaat hij Goldman Sachs adviseren over Brexit.
Goldman Sachs speelde een cruciale rol in de in 2007 losgebarsten financiële crisis. De bank hielp Athene bij het verbergen van de (te grote) Griekse schuldenlast. De Franse president Hollande noemde Barroso’s benoeming „moreel onacceptabel” en een door EU-ambtenaren begonnen petitie werd ruim 120.000 keer ondertekend. In een interview in juli met de Belgische krant Le Soir zei Juncker dat Barroso de regels heeft gevolgd “maar iedereen moet zijn werkgever goed kiezen”.
En of je het nu het old boys network of draaideur tussen overheid en bedrijfsleven noemt, het is deze vervaging van verantwoordelijkheden die antropologe Janine Wedel ontleedde in haar boek Unaccountable en waarvoor ze waarschuwt. Zij vraagt zich hardop af of we hier te maken hebben met een nieuwe vorm van corruptie, namelijk door diegenen die het publieke vertrouwen schenden.
Eenmaal verlost uit het duidelijk omschreven keurslijf van EC-voorzitter, heeft ook Barroso nu de ‘vrijheid’ om in te gaan op verzoeken, die een beroep doen op zijn kennis en netwerk. Onder andere Bill Clinton en David Petraeus maar ook Jan-Peter Balkenende (EY) en Wouter Bos (KPMG) gingen hem voor.
Ben Bot schreef hoofdofficier Bloos
Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot – verbonden aan het lobbykantoor Meines Holla & partners – zette zich in de loop van 2014 in voor de zaak van de Libiër Ismael Abudher. Op de tegoeden van zijn Hedgefonds Paladyne International Asset Management legde het OM in 2013 deels beslag vanwege een onderzoek naar mogelijke fraude en witwassen. Het geld bestond grotendeels uit oliedollars, vergaard onder het regime van Muammar Khadaffi. Abudher is de schoonzoon van Shukri Ghanem, destijds minister van Olie. Medio 2015 lag er nog altijd geen heldere aanklacht tegen hem.
Reden genoeg voor de vrouw van de Britse politicus Nick Clegg om eens te bellen met Bot. Toevallig is zij partner bij het advocatenkantoor dat ook rekeningen mag sturen aan Abudher. Bot op zijn beurt stuurde maar eens een berichtje naar hoofdofficier Marianne Bloos van het Functioneel Parket en herhaalde dat nog 2 keer. Hij schreef de brieven uit eigen naam en niet uit naam van lobbykantoor Meines Holla & partners, maar liet onvermeld dat hij werd betaald om de belangen te behartigen van de Libiër uit de Gadaffi-clan. Zo weten we, nadat Bot een kort geding verloor tegen NRC, die met een beroep op de Wet openbaarheid van bestuur de brieven in haar bezit wilde krijgen.
Blair Inc.
Waarschijnlijk kon Tony Blair tot nu toe op de meeste weerstand rekenen waar het zijn leven na Downing Street 10 betrof. Na zijn aftreden als Labour-premier in juli 2007 ging hij als speciale gezant voor het Midden-Oosten onbetaald aan de slag namens de VN, de EU, de VS en Rusland. Tony Blair Associates diende overheden en multinationals van advies – bestuurlijke vraagstukken, geopolitiek, investeringen – en werkte voor voormalige sovjetrepublieken, golfstaten, JP Morgan, Zurich Insurance en diverse olie- en gasbedrijven. Van zijn voornemen om in Afrika les te gaan geven is weinig terecht gekomen. Blair en zijn vrouw vergaarden sindsdien zo’n 25 tot 100 miljoen euro en een vermogen aan vastgoed, grotendeels dankzij de contacten uit zijn politieke loopbaan.
bron: NRC (Wilmer Heck, Hanneke Chin-A-Fo, Joep Dohmen), Elsevier (Servaas van der Laan), The Washington Post (Rosalind S. Helderman, Michelle Ye Hee Lee), Daily Mail, boek Unaccountable (Janine R. Wedel)
Reacties
Blair, Bot en nu Barroso — Geen reacties
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>